Terugblik op het Slotcongres Taalgrenzen
Op donderdag 10 november 2022 vond het slotcongres ‘Taalgrenzen’ plaats, als afsluiting van het project met dezelfde naam. Op het slotcongres presenteerde Mirjam Blumenthal, expert in meertaligheid, de uitkomsten van een onderzoek naar de ervaringen van dove en slechthorende nieuwkomers. Van een aantal van de verhalen maakte Kasia Hadley een film. Gedurende de dag deelden de werkgroepen van Taalgrenzen, met professionals uit zorg en onderwijs, hun adviezen. Allemaal met als doel om de zorg en dienstverlening voor dove en slechthorende nieuwkomers te verbeteren. Ryanne Hutchison, GZ-psycholoog, deelde casuïstiek en haalde adviezen op bij het publiek voor de raden van bestuur van de betrokken instellingen.
Integraal en inclusief denken, doen en werken
Amir Al Itejawi was ook aanwezig. Hij is slechthorend en komt uit Irak. In 1998 kwam hij naar Nederland. Hij is afgestudeerd in bouwkunde en werkt nu sinds maart 2021 als databeheerder vastgoed en facilitair bij Koninklijke Kentalis. Naast zijn werk bij Kentalis is hij schaduwraadslid van de gemeente Veenendaal en de initiatiefnemer van het Hoorcafé Veenendaal. Over het congres deelt hij op social media:
“Mijn complimenten voor het organiseren van zo’n congres en de toegevoegde waarde van het onderzoek wat betreft de zorg van D/SH nieuwkomers in Nederland. Mooi dat ze aandacht hebben voor veiligheid en vertrouwen, de eerste twee aspecten die nieuwkomers nodig hebben. En dat er tijd, geduld en duidelijkheid nodig is voor het eigen welzijn als professional in het werken met dove/slechthorende nieuwkomers. En dat wil zeggen integraal en inclusief denken, doen en werken.” Amir Al Itejawi
Online kennismodules & fysieke koffer
Margot Willemsen presenteerde de online kennismodules die zij en een groep experts ontwikkelden:
één voor zorg,
één voor onderwijs en
één voor partijen in de asiel- en inburgeringsketen.
Ook zijn er fysieke kenniskoffers uitgedeeld met een aantal handreikingen voor de begeleiding van dove/slechthorende nieuwkomers.
“Ik ben onder de indruk van het mooie materiaal dat is ontwikkeld om dove en slechthorende nieuwkomers beter te ondersteunen. Uiteraard nuttig voor mensen in zorg en onderwijs, maar ook de derde module, gemaakt voor medewerkers in de asiel- en inburgeringsketen, vind ik een grote aanwinst. Dat is immers een groep mensen die grotendeels nog ‘onbewust onbekwaam’ is – niet beseft waar de behoeften van dove en slechthorende nieuwkomers liggen. Ik hoop dat die professionals allemaal, ook met de fysieke kenniskoffers, naar deze mooie en informatieve module gelokt worden.” Aldus Mariën Hannink, beleidsmedewerker bij de FODOK en lid van het Programmateam van Deelkracht.
Feedback & nabestellen
De kenniskoffers zijn natuurlijk nooit helemaal af, omdat we telkens weer nieuwe dingen bijleren. Voor aanvullingen of feedback vind je in de kenniskoffers de contactgegevens. Kon je er niet bij zijn? En wil je ook een koffertje ontvangen? Ze zijn na te bestellen zolang de voorraad strekt door een e-mail te sturen naar kennisevenementen@kentalis.nl, met je naam, adresgegevens van je zorg- of onderwijslocatie en het aantal koffers dat je graag ontvangt.
Adviezen
’s Middags gingen de deelnemers uiteen om uit te wisselen en te discussiëren over de vraag hoe verder. Wat is de rol van de belangenverenigingen/welzijnsstichtingen? Met welke concrete resultaten kunnen professionals verder? En wat is er verder nodig om de zorg en het onderwijs voor dove/slechthorende nieuwkomers te verbeteren? De reacties en adviezen van de deelnemers van het slotcongres worden gedeeld via het eindverslag van het project, dat begin 2023 te vinden is op www.deelkracht.nl. Mariën geeft een tipje van de sluier:
“Tijdens het congres merkte ik dat er bij de professionals in zorg en onderwijs die met nieuwkomers werken, naast grote tevredenheid over de modules, ook veel behoefte aan onderling contact bestond (uitwisselen van ervaringen, bespreken van casuïstiek) en dus aan meer tijd… En die ‘meertijd’ hebben ze ook nodig om dove en slechthorende nieuwkomers en de niet-gespecialiseerde hulpverleners om hen heen adequaat te kunnen ondersteunen.” aldus Mariën.